براي تشرف به حرم مطهر آقا علي ابن موسي الرضا (عليه السلام) چهار مسير وجود دارد؛ از طريق خيابانهاي شيرازي، طبرسي، نواب صفوي، امام رضا (عليه السلام) و شهيد اندرزگو. مسير تشرف ار هريك از اين خيابانها به شرح زير است.
1ـ مسير غربي حرم: خيابان شيرازي ـ مبادي ورودي ـ بست شيخ طوسي
از اينجا به بعد از دو مسير ميتوانيد به حرم مطهر مشرف شويد:
* سمت راست: از طريق صحن جمهوري اسلامي
صحن جمهوري اسلامي > دار الولايه > دار السياده > دار الحفاظ > حرم مطهر (از طريق كفشداري 15 و 16)
* سمت مقابل: از طريق صحن انقلاب اسلامي
صحن انقلاب اسلامي > دار الولايه > دار الشرف > دار الشكر > دار الفيض > توحيد خانه > رواق الله ورديخان > دار الضيافه (از طريق كفشداريهاي 1 تا 6)
به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
کفشداريها در محل اتصال رواقها به صحنها قرار دارند.
تعداد 16 كفشداري ثابت، با 24 ورودي از صحنها و 20 ورودي از رواقها و وسعت 738 متر مربع در اطراف رواقها، از كفشهاي زائران نگهداري ميكنند.
از اين تعداد، پنج كفشداري در صحن انقلاب، سه كفشداري در صحن آزادي، يك كفشداري در رواق امام خميني(قدس سره)، دو كفشداري در مسجد گوهرشاد، دو كفشداري در بست شيخ بهائي و سه كفشداري در صحن جمهوري اسلامي است.
به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
مسجد بالاسر بعد از روضة منوره از لحاظ قدمت، تاريخيترين بناي حوزه حرم مطهر است. اين مسجد كوچك در غرب بقعة منوره و بالاسر مبارك، بين حرم و رواق دار السياده واقع شده و 8 متر طول، 5/4 متر عرض و 10 متر ارتفاع دارد.
به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
محراب از ريشه حرب به معناي محل مبارزه با شيطان است. در واقع محراب يك فرورفتگي در نما است كه به صورتهاي مختلف از قبيل كادرسازي و متمايز كردن آن به وسيله رنگ و مصالح، از بخشهاي ديگر ساختمان جدا ميشود.
محراب در طول دورههاي مختلف به شيوههاي گوناگون تزيين شده است. محرابهاي گچبري شده با نقوش برجسته، استفاده از سفالهاي لعابدار، استفاده از كاشي، آجركاري و يا زمينه سارواي از سنگ مرمر از شيوههاي مختلف تزيين محراب بهشمار ميروند.
استفاده از تزيينات خاص و شيوههاي مختلف معماري اسلامي در زيباسازي محرابها، نشانگر اهتمام به مباحث معنوي و عرفاني است. چرا كه محراب به عنوان عنصر داخلي مسجد و با بهرهگيري از رنگهاي خاص، وحدت و يگانگي خداوند را به تصوير ميكشد. دو محراب قديمي در طرفين در پيش روي حضرت رضا (عليه السلام) در حرم مطهر رضوي، از باشكوهترين محرابهاي ساخته شده در معماري اسلامي هستند كه روح هر زائر دلشكستهاي را صيقل داده و به ملكوت آسمانها ميبرد. توضيح كوتاهي در مورد اين دو محراب در ادامه آمده است.
به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
حضور زائران در پیرامون مزارات که به دلیل احترام مبتنی بر اعتقاد به زیارت مشاهد مشرفه میباشد، در حقیقت فلسفه ایجاد تشکیلات در اماکن مقدسه شده است. شواهد تاریخی حکایت از آن دارد که ضرورت حفظ و نگهداری اماکن زیارتی و تأمین نیازمندیهای زائران باعث پیدایش تشکیلات خودجوش و غیررسمی گردیده که به مرور به سازمان اداری خاص هر مکان مقدس مبدل شده است. در مشهدالرضا نیز پس از قرن چهارم هجری به واسطه توجه و حضور در حال افزایش زائران و در نتیجه ضرورت وجود سازمان خاص زیارتی، تشکیلاتی به وجود آمده است که پس از گذشت چندین قرن امروزه به نام آستان قدس رضوی وارث این سازمان قدیمی است که اگرچه اسناد تاریخی قدمت آن را به قرن هشتم میرساند، اما بطور قطع آستان قدس با نام دیگر در قبل از این دوران نیز وجود داشته است.
به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
هر آجرش حكايتي دارد ...
بناي حرم در طول تاريخ و بهتدريج ساخته شد و گسترش يافت. در بهوجود آمدن فضاي كنوني حرم، مردان و زناني بلند همت، در هر دورهاي از تاريخ ايران زمين، نقشي داشتهاند كه نام خود را تا ابد زير نام حضرت رضا (عليه السلام) جاودانه كردهاند. هر كاشي و سنگي كه بر ديوارهاي حرم جاي گرفته، نشان از عشق و ارادت مردماني از اين سرزمين به مولا و آقايشان حضرت رضا (عليه السلام) دارد. تاريخ موجود در كتيبههاي حرم، از دوره سامانيان تا دوره قاجاريه را نشان ميدهد.
به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
نكته1
در سال 203 و به قولى 202 هجرى قمرى كه حضرت رضا علیه السلام در طوس به شهادت رسیدند بدن مطهر آن امام همام را در باغ حمید بن قحطبه و در كنار قبر هارون خلیفه عباسى به خاك سپردند و نخستین بناى حرم مطهر همان بقعه هارون الرشید است كه بعدها حرم را روى دیوارهاى قدیمى آن بنا نهادند و از آن به بعد طوس به مشهد الرضا تغییر نام یافت
به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
مدفن امام:پس از شهادت امام، مامون به منظور فریب دادن دوستداران علویان دستور داد پیکر مبارک امام را در بقعه هارونیه کنار قبر پدرش واقع در باغ حمیدبن قحطبه طائی والی خراسان دفن کردند. و از آن تاریخ بقعه هارونیه تحتالشعاع قبر مطهر حضرت رضاعلیهالسلام قرار گرفت و این بارگاه که اکنون به آستان قدس رضوی معروف است «مشهد الرضا» نامیده شد. (1) اولین بار این نام مقدس در کتاب عیون اخبار الرضا و سپس در کتاب احسن التقاسیم تالیف قرن چهارم هجری آمده است. (2)
به ادامه مطلب مراجعه فرمایید